Kin selection, kent u die uitdrukking? Ik kende die namelijk nog niet. De term komt vanuit moeder natuur. In een eerdere post heb ik hier onbewust al over geschreven. Ik noemde namelijk het altruïstisch gedrag onder stokstaartjes; waarbij het stokstaartje fluit als er gevaar is om de anderen te waarschuwen. Dit bekostigd hij waarschijnlijk met zijn leven. Zo redt hij zijn collega knabbelaars en zorgt hij ervoor dat zijn familie kan overleven. Zijn genen leven voort.
Survival of the Family
Een fenomeen dat dus voorkomt bij verschillende 'families' in het dierenrijk. Zo waarschuwen bijvoorbeeld ook apen elkaar bij gevaar, zogen vrouwelijke leeuwen soms welpen van andere moeders en gaan werkbijen op een zelfmoordmissie als de kolonie wordt aangevallen.
Egoïsme in het dierenrijk wordt dan ook niet beloond. Dierenfamilies verwante genen hebben en hun leven geven voor de ander zijn de families die het overleven.
Empathie
En hoe zit dat bij mensen dan? Wij leven natuurlijk inmiddels in een iets ander klimaat. Wij hoeven gelukkig niet meer op te passen voor levensgevaarlijke dieren (tenzij je op avontuur gaat in de jungle). Maar voordat wij hier zijn gekomen zijn er natuurlijk meerdere mensachtigen de revue gepasseerd. De sterkste (en slimste) mensachtigen hebben het uiteindelijk overleefd. En nu zijn we hier aanbeland.
In tegenstelling tot dieren doen we het (meestal) niet binnen de familie om onze genen voort te zetten. Toch zijn we in staat om altruïstische daden te verrichten. Dat komt omdat wij anders in elkaar steken dan dieren. Wij kunnen empathie voelen (zoals eerder beschreven in het blog, zie 'The Fresh Prince of Altruism'). Met dit gegeven zien we bijvoorbeeld Wesley Autrey uit dit filmpje zijn leven wagen voor een onbekende die van het spoor valt en kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om in het spel 'The End of Us' mijn komeet te laten overleven.
Plan B
Maar zijn we ook echt in staat om ons eigen leven te geven ten behoeve van het voortzetten van de bloedlijn. Zo komen we via een omweg toch weer terug bij Interstellar. De hoofdpersonen gaan de ruimte in om op zoek te gaan naar een nieuwe planeet waar de mensen op aarde kunnen wonen. Althans dat is plan A. Voor plan B hebben de astronauten zaadcellen mee om op de planeet een nieuwe kolonie te beginnen, zodat het menselijk ras niet uitsterft.
Game over
Als ik dan terugblik op het begin van het onderzoek gaat het over keuzes maken tussen jezelf en anderen. Hoe zou dit bijvoorbeeld werken binnen een game? Zou je je eigen belang aan de kant kunnen zetten zodat je team overleefd, terwijl dat wel het einde van je spel betekent?
Het afstudeerwerk van Marco Kuis speelde hier mooi op in. In zijn project 'The I in team' moesten spelers een spel waarbij twee teams tegen elkaar moesten strijden. Echter binnen het winnende team won er uiteindelijk ook 1 speler. Tijdens het spel moest je dus de tegenstander in de gaten houden maar tegelijkertijd ook je teamgenoten.
To wrap it up...
Wat het verschil is tussen 'The I in team' en echte kin selection is dat het gaat om zelfopoffering. Binnen 'The I in team' kies je er niet voor om jezelf op te offeren binnen het spel. Dat wil je zelfs helemaal niet. Hoe kan ik er dus voor zorgen dat een speler dat wel vanuit eigen initiatief doet? Hoe zorg ik dat als twee spelers gewond zijn en er maar één pleister is, dat één speler zijn leven geeft voor de ander? To be continued.
Bronnen:
Robert Sapolsky - Kin Selection
https://www.youtube.com/watch?v=NABwKMWOtQU
Richard Dawkins on altruism and the selfish gene
https://www.youtube.com/watch?v=n8C-ntwUpzM
Encyclopedia Britannica - Kin Selection
http://www.britannica.com/EBchecked/topic/317986/kin-selection
Geen opmerkingen:
Een reactie posten