De eindconclusie?

Het einde van de zomer nadert en het is tijd voor mijn herkansing. Er is in de tussentijd veel gebeurt. Veel meer dan in de tijd voor mijn vorige examen. In een vorige blogpost had ik uitgebreid geschreven over de uitkomsten voor dat eindexamen. Deze kun je hier lezen.

Vorig Examen

Tijdens mijn examen stond ik eigenlijk met een verslagen gevoel. Ik had op verschillende manieren mensen proberen te activeren tot het doen van een goede daad. Ik wilde kijken hoe ik met één goede daad een beweging aan goede daden kon veroorzaken; pay-it-forward. Als superheld heb ik goede daden veroorzaakt en mensen de missie gegeven om binnen 48 uur een goede daad te doen. 48 uur om mensen een tijdslimiet te geven, maar ook genoeg vrijheid. Vanuit die verschillende testjes was er vanuit ruim 100 mensen die die opdracht hadden gekregen 1 goede daad uit voortgekomen.

Conclusies tests - 48 uur missie - via superheld, poster of enkel de missie

De opdracht was te vrijblijvend en niet sturend genoeg. Het bedenken van wat dan een goede daad is en voor wie diegene dat dan moet doen was voor de gebruikers te moeilijk.

Het visitekaartje gaf niet voldoende motivatie. Het belandde wel in de portemonnee van deelnemers en voor even dachten ze er wel aan, maar uiteindelijk raakte het in de vergetelheid. 

Het aanzetten van mensen tot een goede daad binnen een open context (niet aan tijd of plaats gebonden) werkt niet. Ook vanuit het interview met Mapije merkte ik dat mensen eerst in een mindset gebracht moeten worden om er vervolgens mee bezig te zijn. 

Expo @ Het Huis

Met deze conclusies ging ik verder testen hoe ik de mindset van gebruikers kon veranderen binnen een gesloten context (aan tijd en plaats gebonden).

Op de expositie besloot ik de insteek volledig om te gooien. In plaats van de gebruikers de volledige vrijheid te geven om te doen wat ze zelf wilden nam ik zelf volledig de controle en moesten de spelers meteen in actie overgaan. Een 2 minuten challenge. Teams konden zich verkleden tot superheld, zichzelf een naam geven en de uitdaging aangaan. Binnen 2 minuten moesten ze zoveel mogelijk goede daden doen. 

Daarnaast werkte daarbij de tijdslimiet van 48 uur averechts. Dit was voor velen juist te kort om écht een goede daad te doen. 

Conclusies test - 2 minuten challenge - dag 1 @ Expo Het Huis
Het aandoen van een masker en cape zorgde ervoor, zoals verwacht, dat spelers meer durfde te doen. Achteraf was het echter voor beide partijen (gever en ontvanger voor de goede daad) niet ‘echt’. Het hele gevoel was grappig, maar geen enkele speler voelde zich super.

De 2 dagen daaropvolgend ging ik terug naar de tijdslimiet van 48 uur, maar ging ik mensen hier meer in sturen om zo de opdracht minder vrijblijvend te maken. Bij deze uitdaging moesten ze hun alledaagse superkracht inzetten. Als iemand goed was in het bakken van een appeltaart, zou deze binnen 48 uur iemand blij moeten maken met een appeltaart. Het resultaat was achteraf 1 goede daad, die ik nota bene zelf kreeg.

Conclusies test - 48 uur challenge - dag 2 & 3 @ Expo Het Huis

Het bedenken van jouw alledaagse superkracht was voor velen lastig en confronterend. Dit deed juist af aan de spontaniteit en speelsheid van het project. 

De tijdslimiet van 48 uur averechts. Dit was voor velen juist te kort om écht een goede daad te doen. 

Festival de Beschaving

De volgende test was festival deBeschaving. Hier gaf ik mensen de tijdslimiet van het festival zelf: 1 dag. Mensen ondernamen dezelfde stappen als bij de expositie (op de superkracht na), maar moesten vervolgens een envelop openmaken met een missie. Ze moesten 3 goede daden doen om vervolgens op de wall of heroes te komen.

Dit was tot nog toe mijn meest succesvolle test. 28 superheldgezelschappen hebben meegedaan waarvan 6 deze missie volledig wisten te voltooien. 

Conclusies test - Festival de Beschaving 

Een persoonlijk voorwerp (de polaroid foto) is specialer en resulteert in een grotere motivatie om mee te doen.

Een directe feedback op het festival zelf van het doen van een goede daad zou zorgen voor meer stimulans.

De vrijheid van de hoeveelheid goede daden zou bij de gebruiker moeten liggen. Zo kunnen minder fanatieke en die-hard superhelden bediend worden. 



Sziget Festival

Dit was mijn laatste test. Iets kleinschaliger dan op festival de Beschaving omdat dit in Boedapest was en ik niet al mijn spullen kon meenemen. Hier werkte ik met stickers en een vernieuwd visitekaartje. Ik wilde eigenlijk werken met siliconen bandjes omdat je die gedurende het festival om kon houden én je gedurende het festival dus herinneren tot het doen van een goede daad. De kosten voor deze bandjes liepen helaas zo hoog op dat dat met mijn eigen budget niet te doen was.

Helaas zijn er geen goede daden gedeeld vanuit deze test. Op het festival waren verschillende wifi-hotspots. Hier was echter moeilijk verbinding mee te maken. Mijn plan was om elke dag iets te posten van nieuwe superhelden of acties, dit lukte echter niet.

Conclusies test - Sziget Festival

Als er niet een directe mogelijkheid is om een daad te kunnen delen wordt de drempel te hoog. Zo moest je eerst een hotspot opzoeken terwijl bezoekers natuurlijk ook willen genieten van hun festival. 


Onderzoeksconclusies & De Cape 2.0

Mijn afstuderen is uiteindelijk een hele harde spiegel geweest voor mezelf en ik heb er veel van geleerd. Ik ben eigenlijk op zoek gegaan naar een deel van mezelf en dit verwerkt met mijn passie voor transmedia binnen mijn afstudeerproject. Kan ik zeggen dat ik een volledig werkend platform heb opgezet dat mensen motiveert tot het doen van een goede daad? Nee, dat niet. Maar ik heb wel ondervonden wat de essentiële bouwstenen daarvoor zijn en hoe mensen te motiveren. Daarnaast is het me wel gelukt om mensen in de mindset te krijgen tot het doen van een goede daad.

Make it crystal clear

In één oogopslag moet een gebruiker zien wat het is en wat het moet/kan doen. Er mogen geen vraagtekens staan bij wat hetgeen is en hoe hij/zij mee kan doen. Hier moest ik precies de goede woorden voor vinden. Bij mijn platform De Cape (dus nog niet de internationale versie) schreef ik bovenaan 'Deel jouw verhaal'. Iets dat nog veel te vrijblijvend is. Wat voor verhaal moet ik delen? Voor de rest stonden er ook geen enkele instructies of een verdere gedachte van wat het platform inhield. In de internationale versie heb ik dit aangepast door meteen bovenaan de instructies te beschrijven. In 3 makkelijke stappen wat je kan doen en hoe je dat kan doen. Daarna konden bezoekers meteen een instructiefilm met daarbij de gedachte van het platform bekijken.

Communication is key - feedback creates value

Je kan niet verwachten dat als je eenmaal je spelregels hebt en het platform er goed uit ziet het vanzelf gaat werken. Reageer op elk bericht en update regelmatig. Dit zorgt ervoor dat mensen herinnerd blijven worden aan het platform en dat het gaat leven. Vanuit reacties van deelnemers merkte ik dat elke keer als ze weer iets met 'De Cape' zagen ze weer dachten aan het doen van een goede daad. Dus elke post namens De Cape zorgt ervoor dat de gebruikers weer even in die mindset komen. Daarnaast is de feedback die jij krijgt op iets dat je doet belangrijk. Als je iets doet wil je daar eigenlijk in no-time iets van terugzien. Al is het een like of dat je bericht wordt gedeeld. 

Give something special, get something special 

Iets meegeven wat duurzaam is en een 'wauw-factor' heeft zorgt dat de boodschap zich verspreid en gebruikers terugkomen. In de reacties online merkte ik dat bijvoorbeeld de deelnemers die een visitekaartje kregen veel minder vaak reageerden dan de deelnemers van deBeschaving die een polaroid foto kregen.

In een volgende keer op een festival zou ik dan ook met de siliconen bandjes willen werken. Dat is iets dat er tof uitziet en waar meteen de instructie op staat. Daarnaast kunnen deze ook doorgegeven worden en zijn het niet snel dingen die je weggooit. 

Examples make excellent execution - the platform as a spotlight

Wat is een goede daad? Dat is een hele lastige vraag voor iemand die daar helemaal niet mee bezig is. Daarom is het van groot belang als iemand meteen geïnspireerd kan worden door anderen. Het platform moet daarom meteen laten zien wat er allemaal mogelijk is. Ik merkte dit bij gesprekken met mensen, maar ook online. Een voorbeeld spreekt tot de verbeelding een geeft inspiratie.

Het platform moet dan ook inspirerende verhalen van mensen delen en een plek in de schrijnwerpers plaatsen. Dit motiveert mensen van buitenaf én ook de deelnemers omdat ze worden gewaardeerd in wat ze doen.  

Less Rules = More Real (quantity vs. quality)

Alhoewel ik merkte dat in mijn tests hoe meer regels ik gaf en het zelf meer in de hand hield ik meer content kreeg, maar dat het afnam van de echtheid van de goede daad. In een 2 minuten challenge heb je misschien op een dag honderd goede daden, maar dat zijn geen verhalen waar iemand door wordt ontroerd. 

#WEarethecape

Het gevoel dat iets groter is dan jezelf zorgt ervoor dat mensen mee willen doen. Dit merkte ik al in de post-its van mensen op de Expo tot aan de namen op de kar op festival de Beschaving. Uit reacties van mensen merkte ik dat ze het leuk vonden om hun foto's direct terug te zien op de website.
Tijdens de gebruikersinterviews merkte ik ook dat bijvoorbeeld de Peerby gebruikers het leuk vonden om in hun omgeving het aantal gebruikers te zien groeien. 

In een ideale versie van De Cape zou ik het wij-gevoel willen visualiseren door op de website een globe te laten zien waar mensen kunnen rondkijken en goede daden kunnen zien. Als iemand de #wearethecape zou gebruiken zou deze direct zichtbaar zijn op deze wereldbol. 

Self-promotion sucks - for some  

Terwijl sommige mensen er geen enkel probleem hebben om hun goede daden te delen, vinden sommigen het toch een probleem om zichzelf zo in de spotlights te zetten en het daarnaast afdoen aan de goede gedachte van het doen van een goede daad. 

In het vervolg zou een anonieme manier van het delen van de goede daad dit probleem oplossen. 

Enquête - eerste reacties

Al een handjevol mensen hebben de enquête ingevuld. Natuurlijk nog niet genoeg voor een volledig wetenschappelijk oordeel, maar wel goed om al te kijken naar de eerste reacties.

Mijn enquête had ik onderverdeeld in 3 segmenten voor verschillende gebruikers/spelers in hoe ze in aanraking waren gekomen met De Cape.

1. Uitgedaagd door een visitekaartje (1e versie)
2. 48 uur challenge op de expo (bij de 2 minuten challenge had ik al direct feedback)
3. Festival deBeschaving

Het delen van de goede daad
De instructies om te delen en vooral hoe te delen waren niet duidelijk genoeg. Het zou in één zin uit te leggen moeten zijn. Nu is het nog te vaag.

Tijdslimiet
De 48 uurs-tijdslimiet was voor sommigen een probleem. Spelers wilden wel iets unieks en 'echts' doen. Als die tijd is verstreken kan dat natuurlijk niet meer, waardoor ze het niet meer doen.
Dus uiteindelijk werkte de tijdslimiet averechts. Ik wilde met de tijdslimiet ervoor zorgen dat mensen het niet zouden vergeten, maar toch genoeg ruimte hadden. 48 uur is uiteindelijk toch te kort hiervoor.

De hoeveelheid aan het delen via social media
Social media blijft een lastig gegeven. Sommigen vinden het heel vervelend om hun goede daad te delen en anderen hebben er geen enkele moeite mee. Echter het niet-delen van de goede daad binnen het concept is onmogelijk omdat het een spel is dat draait om het delen van goede daden. Wat natuurlijk wel aangepast kan worden is de hoeveelheid aan berichten om te posten. Op festival deBeschaving moesten mensen 3 goede daden delen. Voor sommigen voelde dat als spammen. Als je de hoeveelheid aan berichten bij de spelers zelf legt kunnen ze hun eigen grenzen daarin bepalen.

Goed doeners
De mensen die de goede daden hebben gedaan zijn meestal van zichzelf ook al bezig met goed doen in de wereld. Mapije beaamde dit gegeven ook al in het interview dat ik met haar had. Door De Cape is er bij wijze van spreken nog geen egoïst omgetoverd tot altruïst. Toch beaamt iedereen wel voor even, na in aanraking te zijn geweest met De Cape, meer bewust te zijn van het doen van goede daden.

Playtest De Cape @ festival deBeschaving

Op 27 juni vond festival deBeschaving plaats. Op festival deBeschaving heb ik de vrijheid gekregen om mijn project uit te voeren en te testen. Ik kreeg volledige vrijheid om mijn ding te doen (na eerst natuurlijk wel gecheckt te worden dat ik niet té gekke dingen zou doen). Er was verder eigenlijk maar één restrictie: mijn project zou mobiel moeten zijn omdat er geen plekken meer waren op het festival voor een vaste stand.

Bovenstaand model had ik gemaakt voor mijn eindexamenpresentatie. Dit waren alle bouwstenen omtrent De Cape. Ik zal deze nu proberen te beantwoorden vanuit mijn opzet bij festival deBeschaving. 

De Activering

De Cape-kar
Samen met mijn team liep ik rond met de mobiele Cape-kar. Een bolderkar die volledig ingepakt was met bruin tekenpapier. Op de kar stond: '#draagdecape, een vereniging van alledaagse superhelden.
Superhelden die de uitdaging aangingen moesten hun superheldennaam op de kar schrijven. Zo werd naarmate de dag vorderde de kar steeds meer gevuld met namen van superhelden.


Kleding Cape-crew
Wij waren zelf zwart/wit (neutraal) gekleed, in de stijl van de vormgeving van De Cape.
Op onze borst droegen wij een naambordje met daarin bovenstaand logo zodat mensen ons daaraan konden herkennen en dat wij naar het logo konden refereren.




Gezocht bordjesWe liepen rond met kartonnen bordjes met daarop teksten waarmee aangegeven werd dat we op zoek waren naar superhelden.

Taalgebruik 1
Het taalgebruik had doorgaans een humoristische insteek. De gezocht-bordjes hadden teksten als:
- Wanted: Superhelden

- So You Think You Can Superman?
- Superheld gezocht

Ik had voor deze insteek gekozen omdat het ten eerste op een festival is, waar iedereen toch al in een vrolijke stemming is. En dat ik mensen met een leuke pakkende zin binnen wilde slepen. 

Het verhaal dat we zelf vertelde als mensen interesse toonde was:
'Wij zijn van De Cape, een vereniging van alledaagse superhelden. Wij zijn hier omdat wij continu slechte berichten op het nieuws zien en met alle superhelden hier op dit festival gaan wij een tegenbeweging maken: wij gaan een golf aan positieve berichten de wereld in sturen. Met alle superhelden hier op dit festival gaan wij deBeschaving redden. 

Foto's 
Als mensen de uitdaging aan durfden te gaan werden ze eerst in kostuum op de foto gezet. Er werden twee foto's gemaakt:
- Een foto met een polaroid camera die ze in een naambadge meekregen: als hun superheldenidentiteit voor het festival.
- Een foto met één van hun mobiele telefoons. Om de uitdaging aan te gaan moesten ze verplicht ook deze foto delen via facebook, twitter of instagram en daarbij vermelden dat ze de uitdaging van De Cape aangingen (in tegenstelling tot op de expo waarbij ik vanuit één punt de superhelden op de foto zette).  

Taalgebruik 2

Als de de superhelden op de foto gezet waren mochten ze een envelop uitkiezen met een missie.
De enveloppen hadden ieder wederom een spannende/humoristische tekst:
- You've got the super. Now the hero.
- Jouw missie begint hier.
- Weet je het zeker?
- Your' golden ticket.

De titel op de enveloppen waren misschien verschillend, echter de missie was hetzelfde.
Ze zouden 3 goede daden moeten uitvoeren tijdens het festival.

Hier heb ik in eerste instantie bewust voor gekozen omdat ik niet bepaalde groepen een makkelijkere missie wilden geven dan anderen, achteraf gezien had dit ook anders gekund.

De missies zouden bijvoorbeeld ook opbouwend kunnen zijn. Dat mensen al konden slagen met 1 missies maar hoe meer missies ze zouden uitvoeren hoe hoger ze gewaardeerd zouden worden.   

De missie in de envelop was het volgende:

Beste superheld (in wording),

Jij bent nu onderdeel van De Cape: een vereniging van alledaagse superhelden. 

Om een echte superheld te worden moet je echter eerst de uitdaging aangaan. 

Je mag dit alleen doen of met een superhelden-gezelschap.

Met alle superhelden hier op dit festival gaan we de beschaving redden! 

Negatief nieuws staat continu op de voorpagina. 

Wij gaan een golf aan positieve berichten veroorzaken. 

Hoe gaan we dat doen en hoe kan jij hier aan bijdragen?  

1. Maak een foto van jezelf als superheld

Deel dit via Facebook, Twitter, Instagram of mail (ik@draagdecape.nl)

Vermeld dat je de uitdaging aan gaat en gebruik daarbij #draagdecape

2. Voer 3 goede daden uit 

Het mag één van onderstaande zijn, maar je mag je eigen creativiteit ook laten gaan! 

Vergeet deze niet vast te leggen en te delen! (#draagdecape) 

- Koop iets te eten/drinken voor iemand naast je in de rij. 

- Geef iemand een compliment.

- Ruim iemands rotzooi op.

- Geef iemand een massage. 

- Maak iemand hard aan het lachen.

- Wijs iemand de weg. 

- Geef een knuffel.

- Laat iemand voorgaan in de rij.

3. Deel jouw 3 (of meer) goede daden met #draagdecape 

en wordt vereeuwigd op de ‘Wall of Heroes’ op www.draagdecape.nl

Heel veel succes!

Ga nu en draag de cape! 

Ik merkte dat iedereen bij het openen van de envelop in eerste instantie schrok van de hoeveelheid tekst. Maar naarmate mensen gingen lezen kwamen ze wel in het verhaal. 

Opdrachten

De opdracht

De opdracht die mensen dus meekregen was om 3 goede daden te doen en deze te delen via social media met #draagdecape.

In de missie stonden al een aantal voorbeeld-goede daden, maar mensen mochten ook hun eigen goede daden verzinnen. 

Het totaal aantal goede daden die zijn gedeeld via social media:

1x Massage
3x Compliment
3x Knuffel
1x lolly’s uitdelen
2x aan het lachen maken
4x Afval weggooien
1x Zonnebrand insmeren
1x Drankje voor een ander
1x Voor laten gaan in de rij

Totaal 17 goede daden

Alhoewel ik zelf wel mensen ter plekke goede daden heb zien doen, maar die uiteindelijk niet zijn gedeeld.

Afronding

Delen
Het delen van de goede daad heb ik bewust gekozen dat mensen dit konden doen via verschillende kanalen (bij deze aantallen zitten ook de posts met 'ja, ik accepteer de missie')
- facebook (12 x gedeeld)
- instagram (18 x gedeeld)
- twitter (6 x gedeeld)
- mail (0 x gedeeld)

Instagram werd het meest gebruikt, mail helemaal niet. Bij het terugzoeken naar de goede daden merkte ik dat de goede daden via facebook moeilijk terug te vinden waren. Daar werken de hashtags niet zo goed als twitter of instagram.

In tegenstelling tot eerdere tests heb ik op deBeschaving ervoor gekozen dat diegene die de goede daad doet deze ook deelt. Eerst was ik hier principieel tegen omdat je dan je eigen goede daden laat zien, terwijl het mooie juist is als iemand anders jouw goede daad waardeert.
De ontvanger hoefde in deze opstelling dus enkel de goede daad te ontvangen.

Beloning
De beloning voor de mensen die meededen aan de opdracht was dat ze op de wall of heroes zouden komen. Ik merkte dat deze beloning al voldoende vooruitzicht gaf voor mensen om aan de opdracht mee te doen. De wall of heroes kwam op de facebookpagina van De Cape én op die van deBeschaving.

Groter doel

Het grotere doel bestond op deBeschaving eigenlijk uit 2 zaken: 

1. Het verhaal
Het verhaal van de missie die de bezoekers meekregen: met z'n allen gaan wij deBeschaving redden.

2. De Cape-kar

Deze kar was eigenlijk om aan te geven dat er meerdere superhelden rondliepen. Om een 'wij-gevoel' over te brengen. 

Resultaten 

Uiteindelijk zijn er 28 superhelden-gezelschappen de uitdaging aangegaan.

1 > The Pussycat Collective
2 > Lombok Liefde
3 > Poffertjeskoning
4 > Sipje & Sopje
5 > ‪#‎hetbijelkaargeraaptezooitje‬
6 > Darth Vaders
7 > La Priris
8 > Heldinnen op Panty's
9 > Totally Space
10 > Fab Five
11 > Pink Panters
12 > Tijger Krrrijgers
13 > Helden Zonder Tom
14 > De Speeltuin Bitches
15 > Flinderlala
16 > Superzotters
17 > Danootje
18 > Power Puff Girls
19 > SGSuperheroes
20 > Oran & Ranja
21 > XOXO
22 > Mario!
23 > Fata Morgana
24 > Animatieteam
24 > Powerrr Girrrls
26 > Supernald
27 > Jim's Heroes
28 > Bombascha Superheldenteam

Van deze 28 superhelden-gezelschappen hebben 6 de missie volledig uitgevoerd. 

In mijn volgende post zal ik uitgebreider proberen te reflecteren op deze dag. 

Playtest @ Expo Het Huis Utrecht

Na mijn eindexamen was mijn eerstvolgende playtest die ik kon uitvoeren vrij snel. Omdat ik merkte dat de vrijblijvendheid van het doen van een goede daad moeilijk was voor veel mensen dacht ik om het roer volledig om te gooien.

Expo dag 1 - De 2 minuten challenge

In plaats van dat mensen 'iets' mochten doen binnen 48 uur waarbij het niet uitmaakte voor wat en voor wie, heb ik het op de eerste dag van de expo als volgt gedaan. 

Bezoekers die mee wilden doen moesten de volgende stappen ondernemen.
1. Een outfit kiezen.
2. Een superheldennaam kiezen.
3. Een (alledaagse) superkracht kiezen.
4. De challenge aangaan. 

De uitdaging was dat de bezoekers binnen 2 minuten zoveel mogelijk goede daden moesten doen op de expo. Vervolgens zouden ze op de 'wall of heroes' komen en het aantal goede daden bepaalde de rang. 

Feedback: 

Het meedoen in een groepHet doen van de uitdaging in een groep zorgde voor de meeste mensen dat ze makkelijker een drempel over konden om iets (geks) te doen voor een vreemde. Daarentegen zorgde het wel voor discussies over welke goede daad te doen.

2 minutenDe korte tijd voor de uitdaging zorgde er voor veel mensen voor dat ze zich niet echt een superheld hadden gevoeld. Binnen de korte tijd kon je niet echt iemand helpen.
Voor velen voelde het toch te vluchtig.
De korte tijd zorgde er natuurlijk wel voor dat je meteen gepusht werd om een goede daad te doen. 

Kostuums 
De kostuums werkten goed voor mensen om ze over een drempel te krijgen. Met een masker en cape durfden mensen sneller iets te doen dan zonder.
Echter voelde het voor mensen wel minder echt, voor zowel de gever als ontvanger. Als een man in een gek pak je een compliment voelt dat toch anders dan zomaar iemand anders die ook op de expositie is.
Velen deelnemers voelden zich door de kostuums toch ook een beetje een 'clown'.
Dat kwam mede doordat de outfits misschien niet cool genoeg waren. Met een mooie cape, of dat je echt als batman eruit ziet, voel je je toch wel 'superder'. Je moet de superheld willen zijn.

Superkrachten
Deelnemers dachten bij het kiezen van een superkracht toch snel bij een 'echte' superkracht (bijvoorbeeld vliegen, onzichtbaar zijn of heel sterk).
Het bedenken van je alledaagse superkracht (lezen, schrijven, dansen) was moeilijk.

De goede daden
De goede daden tijdens de 2 minuten challenge waren voor velen leuk om te doen. Ze waren laagdrempelig en in combinatie met een groep en een kostuum goed te doen. Toch had niemand achteraf het idee dat ze nou echt een goede daad hadden gedaan.
Een superheld reageert op een situatie die hij/zij ziet - een probleem. Op de expositie waren er natuurlijk niet echt problemen. Wat heeft iemand daar nou nodig?
Suggestie: om incentive te creëren - problemen die superhelden kunnen oplossen.

Competitieve element
Het competitieve element werkte voor veel deelnemers wel om zich extra in te zetten. Het idee is natuurlijk wel tegenstrijdig met het principe van doen van goede daden. Een totaal aantal goede daden waar jij aan bijgedragen hebt zou mogelijk beter werken.

Overige suggesties/vragen

- Wie ben ik in het verhaal? Gewoon de cameraman of de Mr. X die superhelden rekruteert?
- Is er een villain om tegen te vechten als superhelden.
- Een checklist van goede daden om te doen ipv. een keuze uit meerdere goede daden - neemt discussie binnen groep weg.
- Een armband/sticker waar je naar kan refereren als superheld. Dat je 'undercover' bent, maar als je een goede daad doet kan refereren naar waarom je het doet.

Suggestie voor 48 uur kaartjes-challenge:

- Misschien moeten mensen éérst iets doen om vervolgens een beloning te krijgen. Als er al een goede daad wordt voor diegene is dat al een soort beloning voordat iemand überhaupt iets heeft gedaan.

Dag 2 & 3 - gerichtere 48 uur challenge

Wat ik had verwacht en uiteindelijk ook de uitkomst was gebleken na dag 1: er moest een middenweg gevonden worden tussen de 48 uur- en 2 minuten challenge. Ik moest een manier vinden om mensen meer sturing te geven binnen een bepaalde tijd, maar de daden moesten wel écht vanuit de deelnemers komen.

De uitdaging:
Deelnemers moesten, net als dag 1, weer dezelfde 4 stappen ondergaan voordat ze de uitdaging konden aangaan.
Het kiezen van een alledaagse superkracht was echter een vereiste én daarnaast ook de leidraad voor de uitdaging. Als iemand bijvoorbeeld heel goed kon zingen was de uitdaging om die superkracht in te zetten en daarmee binnen 48 uur iemand blij te maken.
Met het kostuum aan werd er een polaroid gemaakt van de deelnemers, die werd bevestigd aan de muur. Daarnaast werd er met #draagdecape ook een foto geplaatst online met daarbij de superheldennaam vermeld, de superkracht en dat deze superheld binnen 48 uur een goede daad zal verrichten. Vervolgens kregen de deelnemers een kaartje mee van de cape om deze door te geven als ze de goede daad uitvoerden en dat de goede daad dus voortgezet wordt. 

The Dynamic Duo zijn goed met ballen en zingen als de beste. Zij durven de uitdaging aan #draagdecape@draagdecape

Mousseman maakt een venijnige chocolademousse. Wie zal hiervan smikkelen #draagdecape

The Caped Kitty is een woordentovenaar en gaat de uitdaging aan! Purrr #draagdecape

Resultaat:

12 groepen hebben deze uitdaging gekregen waar 1 goede daad uit voortgekomen is.
Om echter nog goede feedback van de deelnemers te krijgen hierop komt er binnenkort nog een enquête naar de deelnemers

Eigen bevindingen
Wat natuurlijk de fout is geweest die ik heb gemaakt is dat de foto's online vanuit één account zijn gemaakt en niet vanuit de accounts van de deelnemers zelf, waardoor je in één keer een veel groter bereik hebt én dat de foto op de tijdlijn van de deelnemers zelf staat. 

De weg naar een conclusie - uitkomsten vóór het examen

Tijdens mijn onderzoek zijn er meerdere onderzoeksvragen de revue gepasseerd. Mijn uiteindelijke vraag was:

Hoe ontwikkel ik een platform waarop ik de gebruikers op een laagdrempelige manier stimuleer elkaar te helpen door het gebruik van verhalende- en gameplayelementen? 

Hoe ik deze vraag heb proberen te beantwoorden heb ik de volgende stappen ondernomen:
- playtests/bereidwilligheidsonderzoek
- marktonderzoek
- bronnenonderzoek
- gebruikers interviews
- makers interviews
- theoretisch onderzoek

Marktonderzoek

De sharing-economy is een term die ik onder de loep heb genomen voor mijn marktonderzoek. Tijdens mijn marktonderzoek merkte ik dat grote succesvolle platformen een hele praktische insteek hadden. Kleinere idealistische platformen (die meer de insteek hadden wat ik zelf voor ogen heb voor mijn afstuderen) zijn ontworpen voor een kleinere niche in de samenleving en spreken niet iedereen aan. Dat komt deels doordat sommigen van die platformen praktisch niet voor iedereen zijn weggelegd, maar ook door de tone of voice en de vormgeving. Zeker als je kijkt naar platformen die random acts of kindness willen stimuleren, dan wordt je al week van alle glitters en roze hartjes. Als je kijkt naar platformen als Uber en Airbnb zijn die totaal het tegenovergestelde. Daar zag ik een brug die ik kon slaan: een idealistisch platform die juist wel een grote groep van de samenleving aanspreekt.

Hieronder zie je drie variaties van een kwadrant die ik heb gebruikt om mijn concept tegenover andere platformen af te zetten. Tijdens het maken van het kwadrant was ik net in gesprek met festival de Beschaving en was het nog de vraag of ik een analoge versie of een digitale versie van mijn platform ging maken. Hero1 is de digitale versie, Hero2 de analoge.

Kwadrant 1

Het eerste kwadrant komt uit de Tegenlicht aflevering 'Hoezo samen Delen'. Dit kwadrant is bedacht door Michel Bauwens, mede-oprichter van de peer-to-peer beweging.

De parameters van dit kwadrant zijn centraal tegenover de-centraal en winst tegenover sociaal nut.

In beide versies van mijn concept ging het niet over het behalen van een winst, maar ligt de nadruk wel meer op 'plezier' dan volledig op sociaal nut.





Kwadrant 2

De volgende iteratie die ik vanuit het vorige kwadrant maakte was dat ik de parameter 'fun' tegenover praktisch plaatste. Hierbij merkte ik echter dat daardoor alle andere sharing platformen in één groep terechtkwamen en dat er daardoor geen platformen waren om tegen af te zetten.

Kwadrant 3

De laatste iteratie op het kwadrant die ik had gemaakt was dat ik de parameters centraal - de-centraal verving met user driven en platform driven. Daarnaast voegde ik hier ook andere platformen toe die random acts of kindness willen stimuleren.

Door dit laatste kwadrant merkte ik dat ik nog een belangrijk vraagstuk moest beantwoorden: laat ik de gebruiker volledig vrij om zelf zijn opdrachten/goede daden te verzinnen of moet het platform daar invulling aan geven.

Daarnaast merkte ik dat ik met mijn superhelden-insteek het gevoel van 'ik ben iets goeds aan het doen voor de wereld' wilde wegnemen en juist het heel erg wilde inzetten op de 'fun-factor' om zo meer mensen aan te spreken.


Gebruikersinterviews

Tijdens mijn gebruikersinterviews kreeg ik een mooi beeld van de randvoorwaarden waar mijn platform aan zou moeten voldoen. Daarnaast kreeg ik ook een antwoord op mijn vraag of de opdrachten vanuit het platform moesten komen of juist de vrijheid bij de gebruiker moest liggen. Het antwoord dat ik kreeg was dat de vrijheid juist bij de gebruiker moet liggen. Als een platform je een opdracht geeft wat je moet doen voelt dat geforceerd. Een platform kan wel de aanzet maken tot het doen van een opdracht.

Playtests/bereidwilligheidsonderzoek

Vervolgens heb ik een aantal tests gedaan om de bereidwilligheid te testen onder mensen om goede daden aan te zetten.

In superhelden outfit heb ik goede daden verricht en mensen die de goede daad ontvingen vervolgens de opdracht gegeven om binnen 48 uur ook een goede daad te verrichten.

Ditzelfde heb ik geprobeerd zonder dat ik verkleed was als superheld en mensen enkel de opdracht gegeven.

En als laatste heb ik mensen proberen te triggeren zonder dat ze direct door iemand werden aangesproken.


Ruim 100 mensen hebben de opdracht gekregen om dit te doen. Resultaat? 1 goede daad. Hoe kwam dit? Iedereen waarvoor ik een goede daad had verricht vond het erg leuk om te krijgen en zelfs de mensen die ik alleen de opdracht had gegeven waren enthousiast.

Om hier achter te komen heb ik gekeken naar andere pay-it-forward challenges, zoals bijvoorbeeld de Ice Bucket Challenge.

Sociale druk/controle
Veel van deze challenges vinden plaats op Facebook. Hierin wordt jij getagged als je wordt genomineerd om de uitdaging aan te gaan. Al je vrienden zien dus dat er van jou wordt verwacht dat je de opdracht moet uitvoeren. Bij mijn vorm gaf ik mijn testpersonen een visitekaartje met daarop de opdracht. Hierbij kon natuurlijk nooit gecontroleerd worden door anderen of diegene dat zou doen of notabene binnen de tijd.

Meerdere wegen
Mijn concept gaat uit van 1 op 1. Iemand doet een goede daad voor iemand anders en vraagt diegene om het voort te zetten. Bij de meeste challenges gaat het echter van één naar meer personen. Zo loop je minder snel de kans dat het spoor dood loopt.

Zien is mee willen doen
Doordat de meeste challenges op Facebook plaatsvinden en mensen worden getagged (dus beland het op de timeline van iemand) is het binnen een kortere tijd sneller zichtbaar voor meer mensen. Doordat je het voorbij ziet komen op de tijdlijn van een vriend/vriendin ben je sneller geneigd om het ook te willen doen (of juist niet, maar je weet er van af).

Eén enkele ingang
Bij de meeste pay-it-forward challenges kon je meedoen wanneer je wilde en op verschillende manieren beginnen. Omdat mijn concept enkel uitging van één rabbit-hole (het visitekaartje of de poster) kon een buitenstaander niet zomaar meedoen.

Vrijblijvendheid
Het krijgen van de opdracht: 'Doe een goede daad binnen 48 uur. Maakt niet uit voor wie en maakt niet uit wat die goede daad is.' is te vrijblijvend. Spelers hebben meer richting nodig.


Met deze uitkomsten ga ik verder testen op de eindexpo en festival de Beschaving.

Interview Mapije

Marije de Wit, oftwel Mapije, is ook afgestudeerd IPD'er én een maker die mij altijd erg inspireert. Ze is altijd al bezig geweest met goede daden en ruim een jaar geleden heeft ze dat omgezet in Iets Liefs, een platform voor lieve dingen. Iets dat volledig in lijn ligt met waar ik bezig mee ben en genoeg reden daardoor voor een interview. 

http://mapije.com/

Met welke reden ben je Iets Liefs opgestart? Omdat ik merkte dat het doen van iets liefs mijzelf heel erg veel energie op leverde en andere er blij van werden. Het is dus eigenlijk een soort win win situatie waarbij iedereen blij wordt. Dit wilde ik graag delen met iedereen.

Heb je playtests uitgevoerd voor het opzetten van dit platform? Zo ja, wat waren deze playtests en wat voor conclusies kwamen daar uit?Het ontstond nadat ik flessenpost in de grachten had gedaan en fietslampjes aan mijn bagagedrager deed met een bordje erbij dat zei: Fietsen zonder licht is gevaarlijk. Neem er een mee en plaats je bedankje op facebook.

De fietslampjes werden er flink afgepakt, maar niet een heeft een bedankje achter gelaten op facebook. 

Met de flessenpost kreeg ik wel heel veel leuke emails terug. Dat was echt fantastisch! :)Daarna heb ik nog samen met iemand een hoop dingen gedaan die allemaal op de website terug te vinden zijn (www.ietsliefs.com). Het was echt ontzettend leuk om te doen en ik raad het iedereen aan om ook te doen!


Hoe faciliteer je inzendingen bij Iets Liefs?We krijgen niet veel inzendingen, de inzendingen die we krijgen worden meestal direct op onze facebook geplaatst door mensen. Meestal onthou ik zelf verhalen van mensen die mij iets liefs vertellen wat ze hebben meegemaakt of hebben gedaan en dan plaats ik het zelf. Mensen nemen er helaas de tijd niet voor. Op het begin vroeg ik vaak of ze het zelf wilde opschrijven en naar me wilde sturen, maar alleen een enkeling deed dat. Iedereen vergeet het in de drukte van hun dagelijks leven.

Wat zijn valkuilen die je bent tegengekomen bij het opzetten van dit platform? Dat veel mensen zich schamen om het op social media te zetten als ze iets liefs hebben gedaan. Omdat het voelt als: kijk mij eens goed bezig zijn. Mensen denken dan dat ze arrogant overkomen.
Mensen nemen de tijd niet om hun verhaal uit te typen, dit doe ik meestal zelf. Ik had hier een partner in, maar ben sinds een half jaar alleen hier in en daarom is het wat rustiger omdat ik ook niet altijd de tijd vind om het up to date te houden. Het is uiteindelijk iets waar je geen geld mee verdiend dus het komt altijd op de tweede plaats helaas.

Wat zijn jouw ervaringen met het motiveren van andere mensen om een goede daad (of 'iets liefs') te doen?Er is een groep mensen die het heel erg leuk vinden en staan te springen om mee te doen en dan heb je de sceptische mensen die het maar blij gedrag vinden en er vet chagrijnig van worden. Ik hoop ooit iets geniaals te kunnen verzinnen om juist die doelgroep aan te spreken aangezien de doelgroep die staat te springen meestal al bezig is met goede daden doen. Het is een mindset kwestie en sommige hebben die mindset en sommige niet. De kunst is om via een weg die bij de sceptische mensen passen hun mindset te veranderen, dat doe je dus niet door lieve dingen te doen, want dat is te veel te ver weg van hun bed.

Wat voor goede daden heb jij zelf verricht of zijn jou overkomen?oh man, dat is echt ontelbaar. Ik maak wekelijks de meest rare shit mee. Komt ook omdat ik natuurlijk opval met m'n jurken, maar op de meest onverwachtse momenten komen er plots mensen mij helpen met van alles. Ik heb zelfs gehad dat iemand (Arabisch) mij geld wilde geven omdat ie vond dat ik zo'n mooie ziel was, dat heb ik afgewezen uiteraard. Het leipste wat ik heb meegemaakt is een vreemde man die ik ontmoet in het vliegtuig naar Kaapstad. Hij was onderweg om naar een van de beste restaurants van de wereld te gaan en hij vroeg of ik mee wil. Hij heeft alles betaald. eten, reis, hotel overnachting, alles. Ik heb het hele verhaal naar je gestuurd op facebook.

Wat voor ervaringen met goede daden heb je ervaren op een festival? Alleen maar. Er worden heel veel games gespeeld met lieve daden op festivals. Bijvoorbeeld een soort moordspel maar dan met lieve daden. Mensen schrijven dan op kaartjes om een lieve daad te doen voor iemand anders. Dus jij verzint wat voor lieve daad iemand anders moet doen voor een vriend van jou. Je moet die persoon dan vinden om die lieve daad te doen en dan krijg je een punt. Diegene met de meeste punten wint.
Maar als je bijv. naar de trance scene kijkt, dat bestaat alleen maar uit goede daden. Dat is de kern van deze nieuwe vorm van leven in een community. Sharing is caring en dat soort dingen. en de burningman community bestaat uiteraard ook alleen maar uit delen en elkaar helpen. Zo hebben wij onderweg naar Afrikaburn 2 auto's geholpen met een lekke band.

Wat lijken jou geschikte goede daden/uitdagingen voor op een festival?Zoveel. Geef iemand wat te eten/drinken. Speel een korte gekke show voor iemand. Zing een liedje voor iemand.(serenade) deel gifts uit etc. etc. Ik heb ooit briefjes gemaakt met: "Wauw! Jouw outfit is echt te gek!! Je bent beautiful! (Geef dit briefje door aan iemand waarvan jij denkt dat ie er fantastisch uit ziet!)"
Op Lucidity festival in Californie had iemand een houten boom gemaakt met kettingen. deze kettingen zaten aan sloten en je moest een sleutel krijgen om een ketting er af te halen. Heel simpel maar enorm doeltreffend. Mensen waren vet blij! :)

Wat zou jij verwachten als je een heldendaad verricht en je dus aansluit bij De Cape: een vereniging voor superhelden?Dat we samen mogen brainstormen voor ideeen. ideeen die je uitvoert met elkaar om meer impact te veroorzaken.

Heb je voorbeelden van (eigen) projecten/makers/experimenten die ik nog moet zien?Check alle dingen op ietsliefs.com als je dat nog niet gedaan heb. Niet alles heb ik uitgevoerd, maar het is bedoeld als inpsiratie. Ik heb ooit een workshop gegeven aan een bedrijf wat echt een mega succes was. De hele bedrijfssfeer was veranderd nadat mensen in onze workshop iets hadden bedacht en gemaakt voor op de werkvloer. Deze workshop geef ik nogmaals in Juli op Over het IJ festival. http://mapije.com/v3/iets-liefs-workshop/

Verder nog ideeën/opmerkingen?Als je dit concept op festivals wilt doen, kijk dan uit dat je niet te veel regels verzint. Een festival is om te spelen, niet om regels uit je hoofd te leren. Laat de creativiteit ook aan het publiek over en geef ze alleen inspiratie.

Gesprek Lodewijk Rondeboom

Deze ochtend een vruchtbaar gesprek gehad met Lodewijk Rondeboom managing director en marketeer van o.a. Stekkerfest en Cultuurpaus. Voor hem had ik de prangende vraag: hoe bouw ik mijn community op? Hieronder volgen de belangrijkste punten uit het gesprek.

Content
De kern van wat je wil maken gaat over het vertellen van verhalen en dat mensen hierdoor geraakt worden en enthousiast worden om dit verder te zetten. Je wil mooie, goede content laten zien en daarom daar ook zelf de regie in houden (een soort Humans of New York). Gebruik video en vind een format om dit in te presenteren. Gebruik Facebook en een website om de verzameling aan verhalen te laten zien. Kijk of je net als bij Facebook de filmpjes op je website automatisch kan laten afspelen. (wellicht kun je dat linken via Facebook of Instagram). En plaats bijvoorbeeld de goede daad van de dag.
Plaats ná het festival al je content en link dit door met de Beschaving.

Live
Op festival de Beschaving kun je een live-stream maken met Periscope of Meerkat. Gebruik Facebook dan als een naslagwerk.

Festival
Zoek op het festival naar een analoge vorm van je 'Facebook-wall'. In zo'n setting zijn mensen meer geneigd naar analoge dingen dan bijvoorbeeld naar een beeldscherm te kijken.
Maak de beloning voor het doen van een goede daad subtiel maar herkenbaar, bijvoorbeeld een bandje.

Bereik
Met jouw concept breng je goed (hartverwarmend) nieuws aan de man. Iedereen wil dat natuurlijk verspreiden. Benader bijvoorbeeld vloggers (enzoknol), de burgemeester van Utrecht of lokale omroepen.

Vorm
De Cape kun misschien nog minimaler. Daarnaast zorg ervoor dat elke URL hetzelfde is. 'Draag de Cape' zegt al meer dan 'De Cape'. Het geeft meteen een actie aan.

Uitwerking
Bedenk goed de volgende dingen:
- wat is je input en output
- wat wint de bezoeker en wat wint het festival

Mogelijke interessante organisaties/personen om te benaderen
Filosoof Daniel Denett
Stichting Nieuwe Helden - Lucas de Man
Set-Up