De eindconclusie?

Het einde van de zomer nadert en het is tijd voor mijn herkansing. Er is in de tussentijd veel gebeurt. Veel meer dan in de tijd voor mijn vorige examen. In een vorige blogpost had ik uitgebreid geschreven over de uitkomsten voor dat eindexamen. Deze kun je hier lezen.

Vorig Examen

Tijdens mijn examen stond ik eigenlijk met een verslagen gevoel. Ik had op verschillende manieren mensen proberen te activeren tot het doen van een goede daad. Ik wilde kijken hoe ik met één goede daad een beweging aan goede daden kon veroorzaken; pay-it-forward. Als superheld heb ik goede daden veroorzaakt en mensen de missie gegeven om binnen 48 uur een goede daad te doen. 48 uur om mensen een tijdslimiet te geven, maar ook genoeg vrijheid. Vanuit die verschillende testjes was er vanuit ruim 100 mensen die die opdracht hadden gekregen 1 goede daad uit voortgekomen.

Conclusies tests - 48 uur missie - via superheld, poster of enkel de missie

De opdracht was te vrijblijvend en niet sturend genoeg. Het bedenken van wat dan een goede daad is en voor wie diegene dat dan moet doen was voor de gebruikers te moeilijk.

Het visitekaartje gaf niet voldoende motivatie. Het belandde wel in de portemonnee van deelnemers en voor even dachten ze er wel aan, maar uiteindelijk raakte het in de vergetelheid. 

Het aanzetten van mensen tot een goede daad binnen een open context (niet aan tijd of plaats gebonden) werkt niet. Ook vanuit het interview met Mapije merkte ik dat mensen eerst in een mindset gebracht moeten worden om er vervolgens mee bezig te zijn. 

Expo @ Het Huis

Met deze conclusies ging ik verder testen hoe ik de mindset van gebruikers kon veranderen binnen een gesloten context (aan tijd en plaats gebonden).

Op de expositie besloot ik de insteek volledig om te gooien. In plaats van de gebruikers de volledige vrijheid te geven om te doen wat ze zelf wilden nam ik zelf volledig de controle en moesten de spelers meteen in actie overgaan. Een 2 minuten challenge. Teams konden zich verkleden tot superheld, zichzelf een naam geven en de uitdaging aangaan. Binnen 2 minuten moesten ze zoveel mogelijk goede daden doen. 

Daarnaast werkte daarbij de tijdslimiet van 48 uur averechts. Dit was voor velen juist te kort om écht een goede daad te doen. 

Conclusies test - 2 minuten challenge - dag 1 @ Expo Het Huis
Het aandoen van een masker en cape zorgde ervoor, zoals verwacht, dat spelers meer durfde te doen. Achteraf was het echter voor beide partijen (gever en ontvanger voor de goede daad) niet ‘echt’. Het hele gevoel was grappig, maar geen enkele speler voelde zich super.

De 2 dagen daaropvolgend ging ik terug naar de tijdslimiet van 48 uur, maar ging ik mensen hier meer in sturen om zo de opdracht minder vrijblijvend te maken. Bij deze uitdaging moesten ze hun alledaagse superkracht inzetten. Als iemand goed was in het bakken van een appeltaart, zou deze binnen 48 uur iemand blij moeten maken met een appeltaart. Het resultaat was achteraf 1 goede daad, die ik nota bene zelf kreeg.

Conclusies test - 48 uur challenge - dag 2 & 3 @ Expo Het Huis

Het bedenken van jouw alledaagse superkracht was voor velen lastig en confronterend. Dit deed juist af aan de spontaniteit en speelsheid van het project. 

De tijdslimiet van 48 uur averechts. Dit was voor velen juist te kort om écht een goede daad te doen. 

Festival de Beschaving

De volgende test was festival deBeschaving. Hier gaf ik mensen de tijdslimiet van het festival zelf: 1 dag. Mensen ondernamen dezelfde stappen als bij de expositie (op de superkracht na), maar moesten vervolgens een envelop openmaken met een missie. Ze moesten 3 goede daden doen om vervolgens op de wall of heroes te komen.

Dit was tot nog toe mijn meest succesvolle test. 28 superheldgezelschappen hebben meegedaan waarvan 6 deze missie volledig wisten te voltooien. 

Conclusies test - Festival de Beschaving 

Een persoonlijk voorwerp (de polaroid foto) is specialer en resulteert in een grotere motivatie om mee te doen.

Een directe feedback op het festival zelf van het doen van een goede daad zou zorgen voor meer stimulans.

De vrijheid van de hoeveelheid goede daden zou bij de gebruiker moeten liggen. Zo kunnen minder fanatieke en die-hard superhelden bediend worden. 



Sziget Festival

Dit was mijn laatste test. Iets kleinschaliger dan op festival de Beschaving omdat dit in Boedapest was en ik niet al mijn spullen kon meenemen. Hier werkte ik met stickers en een vernieuwd visitekaartje. Ik wilde eigenlijk werken met siliconen bandjes omdat je die gedurende het festival om kon houden én je gedurende het festival dus herinneren tot het doen van een goede daad. De kosten voor deze bandjes liepen helaas zo hoog op dat dat met mijn eigen budget niet te doen was.

Helaas zijn er geen goede daden gedeeld vanuit deze test. Op het festival waren verschillende wifi-hotspots. Hier was echter moeilijk verbinding mee te maken. Mijn plan was om elke dag iets te posten van nieuwe superhelden of acties, dit lukte echter niet.

Conclusies test - Sziget Festival

Als er niet een directe mogelijkheid is om een daad te kunnen delen wordt de drempel te hoog. Zo moest je eerst een hotspot opzoeken terwijl bezoekers natuurlijk ook willen genieten van hun festival. 


Onderzoeksconclusies & De Cape 2.0

Mijn afstuderen is uiteindelijk een hele harde spiegel geweest voor mezelf en ik heb er veel van geleerd. Ik ben eigenlijk op zoek gegaan naar een deel van mezelf en dit verwerkt met mijn passie voor transmedia binnen mijn afstudeerproject. Kan ik zeggen dat ik een volledig werkend platform heb opgezet dat mensen motiveert tot het doen van een goede daad? Nee, dat niet. Maar ik heb wel ondervonden wat de essentiële bouwstenen daarvoor zijn en hoe mensen te motiveren. Daarnaast is het me wel gelukt om mensen in de mindset te krijgen tot het doen van een goede daad.

Make it crystal clear

In één oogopslag moet een gebruiker zien wat het is en wat het moet/kan doen. Er mogen geen vraagtekens staan bij wat hetgeen is en hoe hij/zij mee kan doen. Hier moest ik precies de goede woorden voor vinden. Bij mijn platform De Cape (dus nog niet de internationale versie) schreef ik bovenaan 'Deel jouw verhaal'. Iets dat nog veel te vrijblijvend is. Wat voor verhaal moet ik delen? Voor de rest stonden er ook geen enkele instructies of een verdere gedachte van wat het platform inhield. In de internationale versie heb ik dit aangepast door meteen bovenaan de instructies te beschrijven. In 3 makkelijke stappen wat je kan doen en hoe je dat kan doen. Daarna konden bezoekers meteen een instructiefilm met daarbij de gedachte van het platform bekijken.

Communication is key - feedback creates value

Je kan niet verwachten dat als je eenmaal je spelregels hebt en het platform er goed uit ziet het vanzelf gaat werken. Reageer op elk bericht en update regelmatig. Dit zorgt ervoor dat mensen herinnerd blijven worden aan het platform en dat het gaat leven. Vanuit reacties van deelnemers merkte ik dat elke keer als ze weer iets met 'De Cape' zagen ze weer dachten aan het doen van een goede daad. Dus elke post namens De Cape zorgt ervoor dat de gebruikers weer even in die mindset komen. Daarnaast is de feedback die jij krijgt op iets dat je doet belangrijk. Als je iets doet wil je daar eigenlijk in no-time iets van terugzien. Al is het een like of dat je bericht wordt gedeeld. 

Give something special, get something special 

Iets meegeven wat duurzaam is en een 'wauw-factor' heeft zorgt dat de boodschap zich verspreid en gebruikers terugkomen. In de reacties online merkte ik dat bijvoorbeeld de deelnemers die een visitekaartje kregen veel minder vaak reageerden dan de deelnemers van deBeschaving die een polaroid foto kregen.

In een volgende keer op een festival zou ik dan ook met de siliconen bandjes willen werken. Dat is iets dat er tof uitziet en waar meteen de instructie op staat. Daarnaast kunnen deze ook doorgegeven worden en zijn het niet snel dingen die je weggooit. 

Examples make excellent execution - the platform as a spotlight

Wat is een goede daad? Dat is een hele lastige vraag voor iemand die daar helemaal niet mee bezig is. Daarom is het van groot belang als iemand meteen geïnspireerd kan worden door anderen. Het platform moet daarom meteen laten zien wat er allemaal mogelijk is. Ik merkte dit bij gesprekken met mensen, maar ook online. Een voorbeeld spreekt tot de verbeelding een geeft inspiratie.

Het platform moet dan ook inspirerende verhalen van mensen delen en een plek in de schrijnwerpers plaatsen. Dit motiveert mensen van buitenaf én ook de deelnemers omdat ze worden gewaardeerd in wat ze doen.  

Less Rules = More Real (quantity vs. quality)

Alhoewel ik merkte dat in mijn tests hoe meer regels ik gaf en het zelf meer in de hand hield ik meer content kreeg, maar dat het afnam van de echtheid van de goede daad. In een 2 minuten challenge heb je misschien op een dag honderd goede daden, maar dat zijn geen verhalen waar iemand door wordt ontroerd. 

#WEarethecape

Het gevoel dat iets groter is dan jezelf zorgt ervoor dat mensen mee willen doen. Dit merkte ik al in de post-its van mensen op de Expo tot aan de namen op de kar op festival de Beschaving. Uit reacties van mensen merkte ik dat ze het leuk vonden om hun foto's direct terug te zien op de website.
Tijdens de gebruikersinterviews merkte ik ook dat bijvoorbeeld de Peerby gebruikers het leuk vonden om in hun omgeving het aantal gebruikers te zien groeien. 

In een ideale versie van De Cape zou ik het wij-gevoel willen visualiseren door op de website een globe te laten zien waar mensen kunnen rondkijken en goede daden kunnen zien. Als iemand de #wearethecape zou gebruiken zou deze direct zichtbaar zijn op deze wereldbol. 

Self-promotion sucks - for some  

Terwijl sommige mensen er geen enkel probleem hebben om hun goede daden te delen, vinden sommigen het toch een probleem om zichzelf zo in de spotlights te zetten en het daarnaast afdoen aan de goede gedachte van het doen van een goede daad. 

In het vervolg zou een anonieme manier van het delen van de goede daad dit probleem oplossen.